Od 1 stycznia 2018 roku należności z tytułu składek do ZUS opłaci się jedną wpłatą

Zmiana zasad opłacania składek ZUS

Głównym celem ustawy jest wprowadzenie indywidualnych rachunków składkowych dla płatników składek. Na takie indywidualne rachunki ma wpływać jedna wpłata na wszystkie należności, do poboru których jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych, to jest należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych. Przypisanie indywidualnego numeru rachunku składkowego konkretnemu płatnikowi ma usprawnić identyfikację wpłat i zapobiegać wpłatom niezidentyfikowanym. Numer indywidualnego rachunku będzie nowym identyfikatorem płatnika składek. Wpłaty będą dokonywane jednym przelewem, co – jak się wskazuje w uzasadnieniu ustawy nowelizującej - wpłynie na zmniejszenie kosztów i zwiększenie oszczędności czasu przy realizowaniu obowiązku opłacania składek dla obu stron, zarówno Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jak i płatnika. Po otrzymaniu składek Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie rozdysponowywał środki między poszczególne fundusze i ich dysponentów.

Ułatwienia dla płatników składek przy otrzymywaniu zaświadczeń o niezaleganiu z wpłatami

Ustawa nowelizująca przewiduje także ułatwienia dla płatników składek, jeżeli chodzi o wydawanie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaświadczeń o niezaleganiu z wpłatami. Zaświadczenia te oraz decyzje o odmowie wydania zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek wydane przez Zakład w postaci dokumentu elektronicznego opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być wykorzystywane w formie wydruku przez płatnika składek, który je uzyskał.

Pozostałe zmiany

Zgodnie z nowymi regulacjami zmienią się zasady zaliczania wpłat dokonywanych przez płatnika składek na koncie – najpierw będą regulowane najstarsze zaległości w składkach. Ustawa wprowadza również zmianę ustawy z dnia 28 maja 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Nowela ta odnosi się do przyjętych w niej maksymalnych rocznych limitów wydatków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu urlopów rodzicielskich i mechanizmu korygującego. Wiąże się ona ze zmianą stanu prawnego obowiązującego od 2 stycznia 2016 r., dotyczącą włączenia dodatkowego urlopu macierzyńskiego do urlopu rodzicielskiego.

Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 11 maja 2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw.